اثربخشی امید درمانی گروهی بر انگیزش پیشرفت و شادکامی دانشجویان

هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی امید درمانی گروهی بر انگیزش پیشرفت و شادکامی دانشجویان دختر بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی تهران بودند. نمونه پژوهش با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد که نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود. و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی(??نفر) و کنترل(?? نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه در معرض متغییر آزمایش(امید درمانی)قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های انگیزش پیشرفت(acmt) و شادکامی آکسفورد(ohq) استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط افراد تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که، تاثیر امید درمانی گروهی بر انگیزش پیشرفت و شادکامی دانشجویان پس از تعدیل نمره های پیش آزمون معنی دار بوده است ( p<0/05). بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که امید درمانی گروهی بر انگیزش پیشرفت و شادکامی دانشجویان دختر موثر بوده است.کلید واژه ها: امید درمانی، انگیزش پیشرفت و شادکامی.